Ísraelsmaður
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From Ísrael (“Israel”) + maður (“man, person”).
Noun[edit]
Ísraelsmaður m (genitive singular Ísraelsmanns, nominative plural Ísraelsmenn)
Declension[edit]
declension of Ísraelsmaður
| maður | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | Ísraelsmaður | Ísraelsmaðurinn | Ísraelsmenn | Ísraelsmennirnir |
| accusative | Ísraelsmann | Ísraelsmanninn | Ísraelsmenn | Ísraelsmennina |
| dative | Ísraelsmanni | Ísraelsmanninum | Ísraelsmönnum | Ísraelsmönnunum |
| genitive | Ísraelsmanns | Ísraelsmannsins | Ísraelsmanna | Ísraelsmannanna |
Further reading[edit]
- “Ísraelsmaður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)