öksüz

Azerbaijani

Etymology

From Common Turkic *ögsiz

Noun

öksüz (definite accusative öksüzü, plural öksüzlər)

1. Synonym of yetim (“orphan”)

Declension

Declension of öksüz
	singular	plural
nominative	öksüz	öksüzlər
definite accusative	öksüzü	öksüzləri
dative	öksüzə	öksüzlərə
locative	öksüzdə	öksüzlərdə
ablative	öksüzdən	öksüzlərdən
definite genitive	öksüzün	öksüzlərin

Possessive forms of öksüz
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	öksüzüm	öksüzlərim
sənin (“your”)	öksüzün	öksüzlərin
onun (“his/her/its”)	öksüzü	öksüzləri
bizim (“our”)	öksüzümüz	öksüzlərimiz
sizin (“your”)	öksüzünüz	öksüzləriniz
onların (“their”)	öksüzü or öksüzləri	öksüzləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	öksüzümü	öksüzlərimi
sənin (“your”)	öksüzünü	öksüzlərini
onun (“his/her/its”)	öksüzünü	öksüzlərini
bizim (“our”)	öksüzümüzü	öksüzlərimizi
sizin (“your”)	öksüzünüzü	öksüzlərinizi
onların (“their”)	öksüzünü or öksüzlərini	öksüzlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	öksüzümə	öksüzlərimə
sənin (“your”)	öksüzünə	öksüzlərinə
onun (“his/her/its”)	öksüzünə	öksüzlərinə
bizim (“our”)	öksüzümüzə	öksüzlərimizə
sizin (“your”)	öksüzünüzə	öksüzlərinizə
onların (“their”)	öksüzünə or öksüzlərinə	öksüzlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	öksüzümdə	öksüzlərimdə
sənin (“your”)	öksüzündə	öksüzlərində
onun (“his/her/its”)	öksüzündə	öksüzlərində
bizim (“our”)	öksüzümüzdə	öksüzlərimizdə
sizin (“your”)	öksüzünüzdə	öksüzlərinizdə
onların (“their”)	öksüzündə or öksüzlərində	öksüzlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	öksüzümdən	öksüzlərimdən
sənin (“your”)	öksüzündən	öksüzlərindən
onun (“his/her/its”)	öksüzündən	öksüzlərindən
bizim (“our”)	öksüzümüzdən	öksüzlərimizdən
sizin (“your”)	öksüzünüzdən	öksüzlərinizdən
onların (“their”)	öksüzündən or öksüzlərindən	öksüzlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	öksüzümün	öksüzlərimin
sənin (“your”)	öksüzünün	öksüzlərinin
onun (“his/her/its”)	öksüzünün	öksüzlərinin
bizim (“our”)	öksüzümüzün	öksüzlərimizin
sizin (“your”)	öksüzünüzün	öksüzlərinizin
onların (“their”)	öksüzünün or öksüzlərinin	öksüzlərinin

Further reading

• “öksüz” in Obastan.com.

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوكسز (öksüz, “orphan”), from Proto-Turkic *ögsiŕ (“1. orphan, motherless child 2. mindless, dumb”). Originally a compound equivalent to ök (breast, chest, mother by metonymy) + -süz (“without, -less”) but ök has become obsolete in isolation. Cognate with Kumyk оьксюз (öksüz).

Pronunciation

• IPA^(key): /øc.ˈsyz/
• Hyphenation: ök‧süz

Adjective

öksüz

1. maternal orphan
2. double orphan

Declension

Inflection
Nominative	öksüz
Definite accusative	öksüzü
	Singular	Plural
Nominative	öksüz	öksüzler
Definite accusative	öksüzü	öksüzleri
Dative	öksüze	öksüzlere
Locative	öksüzde	öksüzlerde
Ablative	öksüzden	öksüzlerden
Genitive	öksüzün	öksüzlerin
Predicative forms Singular Plural 1st singular öksüzüm öksüzlerim 2nd singular öksüzsün öksüzlersin 3rd singular öksüz öksüzdür öksüzler öksüzlerdir 1st plural öksüzüz öksüzleriz 2nd plural öksüzsünüz öksüzlersiniz 3rd plural öksüzler öksüzlerdir

See also

• yetim