útskýra

Icelandic

Etymology

From út +‎ skýra.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈuːtˌsciːra/

Verb

útskýra (weak verb, third-person singular past indicative útskýrði, supine útskýrt)

1. (transitive, with accusative) to explain

Conjugation

útskýra — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að útskýra
supine (sagnbót)		útskýrt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		útskýrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég útskýri	við útskýrum	present (nútíð)	ég útskýri	við útskýrum
	þú útskýrir	þið útskýrið		þú útskýrir	þið útskýrið
	hann, hún, það útskýrir	þeir, þær, þau útskýra		hann, hún, það útskýri	þeir, þær, þau útskýri
past (þátíð)	ég útskýrði	við útskýrðum	past (þátíð)	ég útskýrði	við útskýrðum
	þú útskýrðir	þið útskýrðuð		þú útskýrðir	þið útskýrðuð
	hann, hún, það útskýrði	þeir, þær, þau útskýrðu		hann, hún, það útskýrði	þeir, þær, þau útskýrðu
imperative (boðháttur)	útskýr (þú)	útskýrið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	útskýrðu	útskýriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

útskýrast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að útskýrast
supine (sagnbót)		útskýrst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		útskýrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég útskýrist	við útskýrumst	present (nútíð)	ég útskýrist	við útskýrumst
	þú útskýrist	þið útskýrist		þú útskýrist	þið útskýrist
	hann, hún, það útskýrist	þeir, þær, þau útskýrast		hann, hún, það útskýrist	þeir, þær, þau útskýrist
past (þátíð)	ég útskýrðist	við útskýrðumst	past (þátíð)	ég útskýrðist	við útskýrðumst
	þú útskýrðist	þið útskýrðust		þú útskýrðist	þið útskýrðust
	hann, hún, það útskýrðist	þeir, þær, þau útskýrðust		hann, hún, það útskýrðist	þeir, þær, þau útskýrðust
imperative (boðháttur)	útskýrst (þú)	útskýrist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	útskýrstu	útskýristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

útskýrður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	útskýrður	útskýrð	útskýrt		útskýrðir	útskýrðar	útskýrð
accusative (þolfall)	útskýrðan	útskýrða	útskýrt		útskýrða	útskýrðar	útskýrð
dative (þágufall)	útskýrðum	útskýrðri	útskýrðu		útskýrðum	útskýrðum	útskýrðum
genitive (eignarfall)	útskýrðs	útskýrðrar	útskýrðs		útskýrðra	útskýrðra	útskýrðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	útskýrði	útskýrða	útskýrða		útskýrðu	útskýrðu	útskýrðu
accusative (þolfall)	útskýrða	útskýrðu	útskýrða		útskýrðu	útskýrðu	útskýrðu
dative (þágufall)	útskýrða	útskýrðu	útskýrða		útskýrðu	útskýrðu	útskýrðu
genitive (eignarfall)	útskýrða	útskýrðu	útskýrða		útskýrðu	útskýrðu	útskýrðu

Derived terms

• útskýring (“explanation”)
• útskýranlegur (“explicable”)
• óútskýranlegur (“inexplicable”)