þjónkan
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From þjónka (“to serve, attend”) + -an.
Noun[edit]
þjónkan f (genitive -ar, plural -ir)
Conjugation[edit]
Declension of þjónkan (strong i-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þjónkan | þjónkanin | þjónkanir | þjónkanirnar |
accusative | þjónkan | þjónkanina | þjónkanir | þjónkanirnar |
dative | þjónkan | þjónkaninni | þjónkanum | þjónkanunum |
genitive | þjónkanar | þjónkanarinnar | þjónkana | þjónkananna |
Descendants[edit]
- Icelandic: þjónka
References[edit]
- þjónkan in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.