ćwiek

See also: Ćwiek and Ćwięk

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ćwiek, from Middle High German zwëc. Doublet of ćwok (“nincompoop”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕfjɛk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛk
• Syllabification: ćwiek
• Homophone: Ćwiek

Noun

ćwiek m inan

1. stud, brad, hobnail

Declension

Declension of ćwiek

	singular	plural
nominative	ćwiek	ćwieki
genitive	ćwieka	ćwieków
dative	ćwiekowi	ćwiekom
accusative	ćwiek	ćwieki
instrumental	ćwiekiem	ćwiekami
locative	ćwieku	ćwiekach
vocative	ćwieku	ćwieki

Derived terms

adjective

• ćwiekowy

 

nouns

• ćwiekacz
• ćwiekarka
• ćwiekulec

 

verb

• ćwiekować impf

 

Descendants

• → Belarusian: цвік (cvik)
• → Samogitian: cveks
• → Ukrainian: цвях (cvjax)

Further reading

• ćwiek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ćwiek in Polish dictionaries at PWN