łącznik

Polish

Etymology

From łączyć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwɔnt͡ʂ.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡ʂɲik
• Syllabification: łącz‧nik

Noun

łącznik m inan

1. skybridge, skyway (type of pedway)
2. hyphen (symbol used to join words or to indicate a word has been split)

   Synonyms: dywiz, kreseczka

3. (grammar, linguistics) copula (word, usually a verb, used to link the subject of a sentence with a predicate (usually a subject complement or an adverbial), that unites or associates the subject with the predicate)
4. (music) bridge (contrasting section)
5. (astronautics) adapter

Declension

Declension of łącznik

	singular	plural
nominative	łącznik	łączniki
genitive	łącznika	łączników
dative	łącznikowi	łącznikom
accusative	łącznik	łączniki
instrumental	łącznikiem	łącznikami
locative	łączniku	łącznikach
vocative	łączniku	łączniki

Noun

łącznik m pers (female equivalent łączniczka)

1. (military, espionage) liaison officer
2. (baseball) shortstop

Declension

Declension of łącznik

	singular	plural
nominative	łącznik	łącznicy/łączniki (deprecative)
genitive	łącznika	łączników
dative	łącznikowi	łącznikom
accusative	łącznika	łączników
instrumental	łącznikiem	łącznikami
locative	łączniku	łącznikach
vocative	łączniku	łącznicy

Derived terms

adjective

• łącznikowy

 

Further reading

• łącznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łącznik in Polish dictionaries at PWN