świr

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: SWIR

Polish[edit]

Etymology[edit]

Unknown.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɕfir/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ir
  • Syllabification: świr

Noun[edit]

świr m pers

  1. (colloquial) nut; nutjob; crackpot; maniac
    Marek jest zupełnym świrem, lepiej trzymać się od niego z daleka. ― Marek is a complete nutjob, it's best to keep away from him.
  2. (colloquial) mania; craziness; insanity
    Uważaj na niego, chyba ma świra. ― Look out for him, he might be crazy.

Declension[edit]

Declension of świr
singular plural
nominative świr świry
genitive świra świrów
dative świrowi świrom
accusative świra świrów
instrumental świrem świrami
locative świrze świrach
vocative świrze świry

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • świr in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • świr in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=świr&oldid=72348713"