ŝoĥti

Esperanto

Etymology

Borrowed from Hebrew שָׁחַט (shakhát, “to slaughter”), the vowel likely from Hebrew שׁוֹחֵט (shokhét, “slaughterer, butcher”) and Yiddish שוחט (shoykhet, “slaughterer, butcher”). Compare German schächten.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈʃoxti]
• Rhymes: -oxti
• Hyphenation: ŝoĥ‧ti

Verb

ŝoĥti (present ŝoĥtas, past ŝoĥtis, future ŝoĥtos, conditional ŝoĥtus, volitive ŝoĥtu)

1. (Judaism) to slaughter an animal in accordance with Jewish ritual dietary law

Conjugation

Conjugation of ŝoĥti present past future singular plural singular plural singular plural tense ŝoĥtas ŝoĥtis ŝoĥtos active participle ŝoĥtanta ŝoĥtantaj ŝoĥtinta ŝoĥtintaj ŝoĥtonta ŝoĥtontaj acc. ŝoĥtantan ŝoĥtantajn ŝoĥtintan ŝoĥtintajn ŝoĥtontan ŝoĥtontajn passive participle ŝoĥtata ŝoĥtataj ŝoĥtita ŝoĥtitaj ŝoĥtota ŝoĥtotaj acc. ŝoĥtatan ŝoĥtatajn ŝoĥtitan ŝoĥtitajn ŝoĥtotan ŝoĥtotajn nominal active participle ŝoĥtanto ŝoĥtantoj ŝoĥtinto ŝoĥtintoj ŝoĥtonto ŝoĥtontoj acc. ŝoĥtanton ŝoĥtantojn ŝoĥtinton ŝoĥtintojn ŝoĥtonton ŝoĥtontojn nominal passive participle ŝoĥtato ŝoĥtatoj ŝoĥtito ŝoĥtitoj ŝoĥtoto ŝoĥtotoj acc. ŝoĥtaton ŝoĥtatojn ŝoĥtiton ŝoĥtitojn ŝoĥtoton ŝoĥtotojn adverbial active participle ŝoĥtante ŝoĥtinte ŝoĥtonte adverbial passive participle ŝoĥtate ŝoĥtite ŝoĥtote infinitive ŝoĥti imperative ŝoĥtu conditional ŝoĥtus

Derived terms

• ŝoĥtisto