źmija
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *zmьjà.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
źmija f
- adder, viper
- Synonyms: gad, wrzecienica, źmij
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter][1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 57, 4:
- Roserdze gim podlug podobenstwa wøszowego, iaco zmye gluchey (aspidis surdae) y zacyskaiøczey vszi swoie
- [Rosierdzie jim podług podobieństwa wężowego, jako źmije głuchej (aspidis surdae) i zaciskającej uszy swoje]
- (Christinaity, derogatory) viper (Satan)
- 1981-2001 [XV p. post.], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume IV, page 166:
- Nullus immundus est ovis Cristi, sed dyaboli, qui dicitur szmyą
- [Nullus immundus est ovis Cristi, sed dyaboli, qui dicitur źmija]
Descendants[edit]
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(żmija) źmija”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN