Περσείδης

Ancient Greek

Alternative forms

• Περσηιάδης (Persēiádēs) — Epic

Etymology

From Περσεύς (Perseús) +‎ -ίδης (-ídēs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /per.sěː.dɛːs/ → /perˈsi.ðis/ → /perˈsi.ðis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /per.sěː.dɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /perˈsi.de̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /perˈsi.ðis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /perˈsi.ðis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /perˈsi.ðis/

Noun

Περσείδης • (Perseídēs) m (genitive Περσείδου); first declension

1. a child or descendant of Perseus; one of the Perseides

Declension

First declension of ὁ Περσείδης; τοῦ Περσείδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Περσείδης ho Perseídēs	τὼ Περσείδᾱ tṑ Perseídā	οἱ Περσεῖδαι hoi Perseîdai
Genitive	τοῦ Περσείδου toû Perseídou	τοῖν Περσείδαιν toîn Perseídain	τῶν Περσειδῶν tôn Perseidôn
Dative	τῷ Περσείδῃ tôi Perseídēi	τοῖν Περσείδαιν toîn Perseídain	τοῖς Περσείδαις toîs Perseídais
Accusative	τὸν Περσείδην tòn Perseídēn	τὼ Περσείδᾱ tṑ Perseídā	τοὺς Περσείδᾱς toùs Perseídās
Vocative	Περσείδη Perseídē	Περσείδᾱ Perseídā	Περσεῖδαι Perseîdai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• Περσείδης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “Περσείδης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,021