αιτιατική
Jump to navigation
Jump to search
See also: αἰτιατική
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek αἰτιᾱτική (aitiātikḗ), from αἰτιᾱτός (aitiātós, “effect”).
Noun[edit]
αιτιατική • (aitiatikí) f (plural αιτιατικές)
- (grammar) accusative, objective
- αιτιατική πτώση ― aitiatikí ptósi ― accusative case
Declension[edit]
declension of αιτιατική
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αιτιατική • | αιτιατικές • |
| genitive | αιτιατικής • | αιτιατικών • |
| accusative | αιτιατική • | αιτιατικές • |
| vocative | αιτιατική • | αιτιατικές • |
Synonyms[edit]
- (abbreviation): αιτ. (ait.)
Related terms[edit]
- αιτίαση f (aitíasi, “demand, accusation”)
See also[edit]
- see: πτώση f (ptósi, “case”)