ακύμαντος

Greek

Adjective

ακύμαντος • (akýmantos) m (feminine ακύμαντη, neuter ακύμαντο)

1. quiet, serene, unruffled
2. calm, waveless, flat (sea)

Declension

Declension of ακύμαντος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακύμαντος •	ακύμαντη •	ακύμαντο •	ακύμαντοι •	ακύμαντες •	ακύμαντα •
genitive	ακύμαντου •	ακύμαντης •	ακύμαντου •	ακύμαντων •	ακύμαντων •	ακύμαντων •
accusative	ακύμαντο •	ακύμαντη •	ακύμαντο •	ακύμαντους •	ακύμαντες •	ακύμαντα •
vocative	ακύμαντε •	ακύμαντη •	ακύμαντο •	ακύμαντοι •	ακύμαντες •	ακύμαντα •