ανασχετικό
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
ανασχετικό • (anaschetikó) n (plural ανασχετικά)
Declension[edit]
declension of ανασχετικό
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ανασχετικό • | ανασχετικά • |
| genitive | ανασχετικού • | ανασχετικών • |
| accusative | ανασχετικό • | ανασχετικά • |
| vocative | ανασχετικό • | ανασχετικά • |
Related terms[edit]
- ανασχετικός (anaschetikós, “inhibiting, deterrent”, adjective)