ανατρέπω

See also: ἀνατρέπω

Greek

Etymology

Learned. From Ancient Greek ἀνατρέπω (anatrépō). By surface analysis, ανα- (“upward”) +‎ τρέπω (“turn”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.naˈtɾe.po/
• Hyphenation: α‧να‧τρέ‧πω

Verb

ανατρέπω • (anatrépo) (past ανέτρεψα, passive ανατρέπομαι)

1. to defeat, thwart
2. to overrule, overturn
3. to overturn, capsize
4. to refute

Conjugation

ανατρέπω   ανατρέπομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανατρέπω	ανατρέψω	ανατρέπομαι	ανατραπώ
2 sg	ανατρέπεις	ανατρέψεις	ανατρέπεσαι	ανατραπείς
3 sg	ανατρέπει	ανατρέψει	ανατρέπεται	ανατραπεί
1 pl	ανατρέπουμε, [‑ομε]	ανατρέψουμε, [‑ομε]	ανατρεπόμαστε	ανατραπούμε
2 pl	ανατρέπετε	ανατρέψετε	ανατρέπεστε, ανατρεπόσαστε	ανατραπείτε
3 pl	ανατρέπουν(ε)	ανατρέψουν(ε)	ανατρέπονται	ανατραπούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανέτρεπα1	ανέτρεψα1	ανατρεπόμουν(α)	ανατράπηκα, [{ανετράπην}]2
2 sg	ανέτρεπες	ανέτρεψες	ανατρεπόσουν(α)	ανατράπηκες, [{ανετράπης}]
3 sg	ανέτρεπε	ανέτρεψε	ανατρεπόταν(ε)	ανατράπηκε, {ανετράπη}
1 pl	ανατρέπαμε	ανατρέψαμε	ανατρεπόμασταν, (‑όμαστε)	ανατραπήκαμε, [{ανετράπημεν}]
2 pl	ανατρέπατε	ανατρέψατε	ανατρεπόσασταν, (‑όσαστε)	ανατραπήκατε, [{ανετράπητε}]
3 pl	ανέτρεπαν, ανατρέπαν(ε)	ανέτρεψαν, ανατρέψαν(ε)	ανατρέπονταν, (ανατρεπόντουσαν)	ανατράπηκαν, ανατραπήκαν(ε), {ανετράπησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανατρέπω ➤	θα ανατρέψω ➤	θα ανατρέπομαι ➤	θα ανατραπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανατρέπεις, …	θα ανατρέψεις, …	θα ανατρέπεσαι, …	θα ανατραπείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανατρέψει		έχω, έχεις, … ανατραπεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανατρέψει		είχα, είχες, … ανατραπεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανατρέψει		θα έχω, θα έχεις, … ανατραπεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανάτρεπε	ανάτρεψε	—	ανατρέψου
2 pl	ανατρέπετε	ανατρέψτε	ανατρέπεστε	ανατραπείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανατρέποντας ➤		ανατρεπόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ανατρέψει ➤		—
Nonfinite form➤	ανατρέψει		ανατραπεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also, form without internal augment ανά-: ανάτρεπα, ανάτρεψα  2. Formal passive forms, as in the ancient aorist ἀνετράπην from the conjugation of ἀνατρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).  • Also, formal passive past participle ανατραπείς (anatrapeís), ανατραπείσα (anatrapeísa), ανατραπέν (anatrapén)  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανατρέπω (anatrépo, “to thwart, to overturn”)
• αποτρεπτικός (apotreptikós, “deterrent”, adjective)
• αποτρέπω (apotrépo, “to avert, to dissuade”)
• αποτρόπαιος (apotrópaios, “atrocious, horrible”, adjective)
• αποτροπιάζομαι (apotropiázomai, “to detest, to hate”)
• αποτροπιάζω (apotropiázo, “to disgust”)
• αποτροπιασμός m (apotropiasmós, “repugnance, aversion”)
• αποτροπιαστικός (apotropiastikós, “repugnant”, adjective)
• επιτρέπω (epitrépo, “to allow”)
• μετατρέπω (metatrépo, “to transform, to convert”)
• παρεκτρέπομαι (parektrépomai, “to misbehave”)
• προτρέπω (protrépo, “to incite, to encourage”)
• and see: τρέπω (trépo, “to turn, to divert”)