ανώδυνος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek ἀνώδυνος (anṓdunos).
Adjective[edit]
ανώδυνος • (anódynos) m (feminine ανώδυνη, neuter ανώδυνο)
Declension[edit]
Declension of ανώδυνος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανώδυνος • | ανώδυνη • | ανώδυνο • | ανώδυνοι • | ανώδυνες • | ανώδυνα • |
| genitive | ανώδυνου • | ανώδυνης • | ανώδυνου • | ανώδυνων • | ανώδυνων • | ανώδυνων • |
| accusative | ανώδυνο • | ανώδυνη • | ανώδυνο • | ανώδυνους • | ανώδυνες • | ανώδυνα • |
| vocative | ανώδυνε • | ανώδυνη • | ανώδυνο • | ανώδυνοι • | ανώδυνες • | ανώδυνα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανώδυνος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανώδυνος, etc.) | |||||