απέχθεια

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀπέχθεια. See etymology of απεχθάνομαι.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈpe.xθi.a/
• Hyphenation: α‧πέ‧χθει‧α

Noun

απέχθεια • (apéchtheia) f (plural απέχθειες)

1. disgust, loathing, repugnance

   Synonyms: αποστροφή (apostrofí), αηδία (aïdía)

Declension

declension of απέχθεια

case     \     number	singular	plural
nominative	απέχθεια •	απέχθειες •
genitive	απέχθειας •	—
accusative	απέχθεια •	απέχθειες •
vocative	απέχθεια •	απέχθειες •

Related terms

• απεχθάνομαι (apechthánomai, “to detest”)
• απεχθής (apechthís, “detestable”)