αποδεικτός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αποδεικτός • (apodeiktós) m (feminine αποδεικτή, neuter αποδεικτό)
- may be proved, may be proven, may be demonstrated
Declension[edit]
Declension of αποδεικτός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποδεικτός • | αποδεικτή • | αποδεικτό • | αποδεικτοί • | αποδεικτές • | αποδεικτά • |
| genitive | αποδεικτού • | αποδεικτής • | αποδεικτού • | αποδεικτών • | αποδεικτών • | αποδεικτών • |
| accusative | αποδεικτό • | αποδεικτή • | αποδεικτό • | αποδεικτούς • | αποδεικτές • | αποδεικτά • |
| vocative | αποδεικτέ • | αποδεικτή • | αποδεικτό • | αποδεικτοί • | αποδεικτές • | αποδεικτά • |
Related terms[edit]
- αποδεικτέος (apodeiktéos, “to be proved”, adjective)
- and see: αποδεικνύω (apodeiknýo, “I prove, I demonstrate”)