αποπεράτωση

Greek

Noun

αποπεράτωση • (apoperátosi) f (plural αποπερατώσεις)

1. completion, finishing, concluding (action)
2. completion, finish, conclusion (result of action)

Declension

declension of αποπεράτωση

case     \     number	singular	plural
nominative	αποπεράτωση •	αποπερατώσεις •
genitive	αποπεράτωσης •	αποπερατώσεων •
accusative	αποπεράτωση •	αποπερατώσεις •
vocative	αποπεράτωση •	αποπερατώσεις •
Older or formal genitive singular: αποπερατώσεως •

Related terms

• αποπερατώνω (apoperatóno, “to finish”)

Further reading

• “αποπεράτωση”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998