αρμονικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αρμονικός • (armonikós) m (feminine αρμονική, neuter αρμονικό)
- harmonious
- Οι βιολιστές παράγουν αρμονικούς ήχους.
- Oi violistés parágoun armonikoús íchous.
- The violinists produce a harmonius sound.
- αρμονική συνύπαρξη ― armonikí synýparxi ― harmonious coexistence
- symmetrical
- harmonic
- απλή αρμονική ταλάντωση ― aplí armonikí talántosi ― simple harmonic motion
Declension[edit]
Declension of αρμονικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αρμονικός • | αρμονική • | αρμονικό • | αρμονικοί • | αρμονικές • | αρμονικά • |
| genitive | αρμονικού • | αρμονικής • | αρμονικού • | αρμονικών • | αρμονικών • | αρμονικών • |
| accusative | αρμονικό • | αρμονική • | αρμονικό • | αρμονικούς • | αρμονικές • | αρμονικά • |
| vocative | αρμονικέ • | αρμονική • | αρμονικό • | αρμονικοί • | αρμονικές • | αρμονικά • |
Derived terms[edit]
- απλή αρμονική ταλάντωση f (aplí armonikí talántosi, “simple harmonic motion”)
Related terms[edit]
- see: αρμονία f (armonía, “harmony”)