εἰπόμην
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek[edit]
Pronunciation[edit]
- (5th BCE Attic) IPA(key): /eː.pó.mɛːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /iˈpo.me̝n/
- (4th CE Koine) IPA(key): /iˈpo.min/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /iˈpo.min/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /iˈpo.min/
Verb[edit]
εἰπόμην • (eipómēn)
- first-person singular aorist middle indicative of εἶπον (eîpon)