θραύσμα
Jump to navigation
Jump to search
See also: θραῦσμα
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek θραῦσμα (thraûsma).
Noun[edit]
θραύσμα • (thráfsma) n (plural θραύσματα)
Declension[edit]
declension of θραύσμα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | θραύσμα • | θραύσματα • |
| genitive | θραύσματος • | θραυσμάτων • |
| accusative | θραύσμα • | θραύσματα • |
| vocative | θραύσμα • | θραύσματα • |
Related terms[edit]
- θραύστης n (thráfstis, “breaker”)