καίνω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *tḱn̥-, zero-grade of *tḱen- (“strike”), with a *y progressive aspect marker and simplification of Proto-Indo-European *tḱ- to *ḱ- before a syllabic nasal (compare χαμαί (khamaí) and Proto-Indo-European *ḱm̥tóm).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kǎi̯.nɔː/ → /ˈcɛ.no/ → /ˈce.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kǎi̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈcɛ.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈce.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈce.no/

Verb

καίνω • (kaínō)

1. to kill, slay

Inflection

   Present: καίνω, καίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καίνω	καίνεις	καίνει	καίνετον	καίνετον	καίνομεν	καίνετε	καίνουσῐ(ν)
	subjunctive	καίνω	καίνῃς	καίνῃ	καίνητον	καίνητον	καίνωμεν	καίνητε	καίνωσῐ(ν)
	optative	καίνοιμῐ	καίνοις	καίνοι	καίνοιτον	καινοίτην	καίνοιμεν	καίνοιτε	καίνοιεν
	imperative		καῖνε	καινέτω	καίνετον	καινέτων		καίνετε	καινόντων
passive	indicative	καίνομαι	καίνῃ, καίνει	καίνεται	καίνεσθον	καίνεσθον	καινόμεθᾰ	καίνεσθε	καίνονται
	subjunctive	καίνωμαι	καίνῃ	καίνηται	καίνησθον	καίνησθον	καινώμεθᾰ	καίνησθε	καίνωνται
	optative	καινοίμην	καίνοιο	καίνοιτο	καίνοισθον	καινοίσθην	καινοίμεθᾰ	καίνοισθε	καίνοιντο
	imperative		καίνου	καινέσθω	καίνεσθον	καινέσθων		καίνεσθε	καινέσθων
		active
infinitive		καίνειν				καίνεσθαι
participle	m	καίνων				καινόμενος
	f	καίνουσᾰ				καινομένη
	n	καῖνον				καινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔκαινον, ἐκαινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκαινον	ἔκαινες	ἔκαινε(ν)	ἐκαίνετον	ἐκαινέτην	ἐκαίνομεν	ἐκαίνετε	ἔκαινον
passive	indicative	ἐκαινόμην	ἐκαίνου	ἐκαίνετο	ἐκαίνεσθον	ἐκαινέσθην	ἐκαινόμεθᾰ	ἐκαίνεσθε	ἐκαίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰνέω, κᾰνθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰνέω	κᾰνέεις	κᾰνέει	κᾰνέετον	κᾰνέετον	κᾰνέομεν	κᾰνέετε	κᾰνέουσῐ(ν)
	optative	κᾰνέοιμῐ	κᾰνέοις	κᾰνέοι	κᾰνέοιτον	κᾰνεοίτην	κᾰνέοιμεν	κᾰνέοιτε	κᾰνέοιεν
passive	indicative	κᾰνθήσομαι	κᾰνθήσῃ	κᾰνθήσεται	κᾰνθήσεσθον	κᾰνθήσεσθον	κᾰνθησόμεθᾰ	κᾰνθήσεσθε	κᾰνθήσονται
	optative	κᾰνθησοίμην	κᾰνθήσοιο	κᾰνθήσοιτο	κᾰνθήσοισθον	κᾰνθησοίσθην	κᾰνθησοίμεθᾰ	κᾰνθήσοισθε	κᾰνθήσοιντο
		active					passive
infinitive		κᾰνέειν					κᾰνθήσεσθαι
participle	m	κᾰνέων					κᾰνθησόμενος
	f	κᾰνέουσᾰ					κᾰνθησομένη
	n	κᾰνέον					κᾰνθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰνῶ, κᾰνθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰνῶ	κᾰνεῖς	κᾰνεῖ	κᾰνεῖτον	κᾰνεῖτον	κᾰνοῦμεν	κᾰνεῖτε	κᾰνοῦσῐ(ν)
	optative	κᾰνοίην, κᾰνοῖμῐ	κᾰνοίης, κᾰνοῖς	κᾰνοίη, κᾰνοῖ	κᾰνοῖτον, κᾰνοίητον	κᾰνοίτην, κᾰνοιήτην	κᾰνοῖμεν, κᾰνοίημεν	κᾰνοῖτε, κᾰνοίητε	κᾰνοῖεν, κᾰνοίησᾰν
passive	indicative	κᾰνθήσομαι	κᾰνθήσῃ	κᾰνθήσεται	κᾰνθήσεσθον	κᾰνθήσεσθον	κᾰνθησόμεθᾰ	κᾰνθήσεσθε	κᾰνθήσονται
	optative	κᾰνθησοίμην	κᾰνθήσοιο	κᾰνθήσοιτο	κᾰνθήσοισθον	κᾰνθησοίσθην	κᾰνθησοίμεθᾰ	κᾰνθήσοισθε	κᾰνθήσοιντο
		active					passive
infinitive		κᾰνεῖν					κᾰνθήσεσθαι
participle	m	κᾰνῶν					κᾰνθησόμενος
	f	κᾰνοῦσᾰ					κᾰνθησομένη
	n	κᾰνοῦν					κᾰνθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔκᾰνον, ἐκᾰ́νην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκᾰνον	ἔκᾰνες	ἔκᾰνε(ν)	ἐκᾰ́νετον	ἐκᾰνέτην	ἐκᾰ́νομεν	ἐκᾰ́νετε	ἔκᾰνον
	subjunctive	κᾰ́νω	κᾰ́νῃς	κᾰ́νῃ	κᾰ́νητον	κᾰ́νητον	κᾰ́νωμεν	κᾰ́νητε	κᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	κᾰ́νοιμῐ	κᾰ́νοις	κᾰ́νοι	κᾰ́νοιτον	κᾰνοίτην	κᾰ́νοιμεν	κᾰ́νοιτε	κᾰ́νοιεν
	imperative		κᾰ́νε	κᾰνέτω	κᾰ́νετον	κᾰνέτων		κᾰ́νετε	κᾰνόντων
passive	indicative	ἐκᾰ́νην	ἐκᾰ́νης	ἐκᾰ́νη	ἐκᾰ́νητον	ἐκᾰνήτην	ἐκᾰ́νημεν	ἐκᾰ́νητε	ἐκᾰ́νησᾰν
	subjunctive	κᾰνῶ	κᾰνῇς	κᾰνῇ	κᾰνῆτον	κᾰνῆτον	κᾰνῶμεν	κᾰνῆτε	κᾰνῶσῐ(ν)
	optative	κᾰνείην	κᾰνείης	κᾰνείη	κᾰνεῖτον, κᾰνείητον	κᾰνείτην, κᾰνειήτην	κᾰνεῖμεν, κᾰνείημεν	κᾰνεῖτε, κᾰνείητε	κᾰνεῖεν, κᾰνείησᾰν
	imperative		κᾰ́νηθῐ	κᾰνήτω	κᾰ́νητον	κᾰνήτων		κᾰ́νητε	κᾰνέντων
		active					passive
infinitive		κᾰνεῖν					κᾰνῆναι
participle	m	κᾰνών					κᾰνείς
	f	κᾰνοῦσᾰ					κᾰνεῖσᾰ
	n	κᾰνόν					κᾰνέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κέκονᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέκονᾰ	κέκονᾰς	κέκονε(ν)	κεκόνᾰτον	κεκόνᾰτον	κεκόνᾰμεν	κεκόνᾰτε	κεκόνᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκόνω	κεκόνῃς	κεκόνῃ	κεκόνητον	κεκόνητον	κεκόνωμεν	κεκόνητε	κεκόνωσῐ(ν)
	optative	κεκόνοιμῐ, κεκονοίην	κεκόνοις, κεκονοίης	κεκόνοι, κεκονοίη	κεκόνοιτον	κεκονοίτην	κεκόνοιμεν	κεκόνοιτε	κεκόνοιεν
	imperative		κέκονε	κεκονέτω	κεκόνετον	κεκονέτων		κεκόνετε	κεκονόντων
		active
infinitive		κεκονέναι
participle	m	κεκονώς
	f	κεκονυῖᾰ
	n	κεκονός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκόνειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκόνειν, ἐκεκόνη	ἐκεκόνεις, ἐκεκόνης	ἐκεκόνει(ν)	ἐκεκόνετον	ἐκεκονέτην	ἐκεκόνεμεν	ἐκεκόνετε	ἐκεκόνεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• κτείνω (kteínō), θείνω (theínō), αἱματόω (haimatóō), καταβάλλω (katabállō), δαΐζω (daḯzō), δηϊόω (dēïóō), ἐναίρω (enaírō), ἐναρίζω (enarízō)/ἐξεναρίζω (eksenarizō), θύω (thúō), σφάζω (spházō), ἀποσφάζω (apospházō)

Related terms

• κτείνω (kteínō)

References

• “καίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “καίνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers