καπετάνιος

Greek

Etymology

From Venetian capetanio.

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.peˈta.ɲos/

Noun

καπετάνιος • (kapetánios) m (plural καπετάνιοι, feminine καπετάνισσα)

1. captain (person lawfully in command of a ship or other vessel)
2. (dated) chieftain

Declension

declension of καπετάνιος

case     \     number	singular	plural
nominative	καπετάνιος •	καπετάνιοι •
genitive	καπετάνιου •	καπετάνιων •
accusative	καπετάνιο •	καπετάνιους •
vocative	καπετάνιε •	καπετάνιοι •

Derived terms

• καπετάν m (kapetán, “captain”, chiefly used as a title)
• καπετανλίκι n (kapetanlíki, “captaincy”, colloquial)
• καπετανάτο n (kapetanáto, “captaincy”)
• ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται (o kalós o kapetánios sti fourtoúna faínetai)