λάπτω

Ancient Greek

Etymology

An onomatopoeic word. In other Indo-European languages we find Albanian lap (“to slurp”), Proto-Slavic *lopati (“to eat greedily”), Lithuanian lapènti (“to absorb greedily”), Old English lapian (“to lap”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /láp.tɔː/ → /ˈlap.to/ → /ˈlap.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /láp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈlap.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈlap.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈlap.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈlap.to/

Verb

λᾰ́πτω • (láptō)

1. to lap with the tongue
2. to drink greedily, gulp down

   Synonym: κᾰ́πτω (káptō)

Inflection

   Present: λᾰ́πτω, λᾰ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λᾰ́πτω	λᾰ́πτεις	λᾰ́πτει	λᾰ́πτετον	λᾰ́πτετον	λᾰ́πτομεν	λᾰ́πτετε	λᾰ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	λᾰ́πτω	λᾰ́πτῃς	λᾰ́πτῃ	λᾰ́πτητον	λᾰ́πτητον	λᾰ́πτωμεν	λᾰ́πτητε	λᾰ́πτωσῐ(ν)
	optative	λᾰ́πτοιμῐ	λᾰ́πτοις	λᾰ́πτοι	λᾰ́πτοιτον	λᾰπτοίτην	λᾰ́πτοιμεν	λᾰ́πτοιτε	λᾰ́πτοιεν
	imperative		λᾰ́πτε	λᾰπτέτω	λᾰ́πτετον	λᾰπτέτων		λᾰ́πτετε	λᾰπτόντων
middle/ passive	indicative	λᾰ́πτομαι	λᾰ́πτῃ, λᾰ́πτει	λᾰ́πτεται	λᾰ́πτεσθον	λᾰ́πτεσθον	λᾰπτόμεθᾰ	λᾰ́πτεσθε	λᾰ́πτονται
	subjunctive	λᾰ́πτωμαι	λᾰ́πτῃ	λᾰ́πτηται	λᾰ́πτησθον	λᾰ́πτησθον	λᾰπτώμεθᾰ	λᾰ́πτησθε	λᾰ́πτωνται
	optative	λᾰπτοίμην	λᾰ́πτοιο	λᾰ́πτοιτο	λᾰ́πτοισθον	λᾰπτοίσθην	λᾰπτοίμεθᾰ	λᾰ́πτοισθε	λᾰ́πτοιντο
	imperative		λᾰ́πτου	λᾰπτέσθω	λᾰ́πτεσθον	λᾰπτέσθων		λᾰ́πτεσθε	λᾰπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λᾰ́πτειν				λᾰ́πτεσθαι
participle	m	λᾰ́πτων				λᾰπτόμενος
	f	λᾰ́πτουσᾰ				λᾰπτομένη
	n	λᾰ́πτον				λᾰπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λᾰ́ψω, λᾰ́ψομαι, λᾰφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λᾰ́ψω	λᾰ́ψεις	λᾰ́ψει	λᾰ́ψετον	λᾰ́ψετον	λᾰ́ψομεν	λᾰ́ψετε	λᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	λᾰ́ψοιμῐ	λᾰ́ψοις	λᾰ́ψοι	λᾰ́ψοιτον	λᾰψοίτην	λᾰ́ψοιμεν	λᾰ́ψοιτε	λᾰ́ψοιεν
middle	indicative	λᾰ́ψομαι	λᾰ́ψῃ, λᾰ́ψει	λᾰ́ψεται	λᾰ́ψεσθον	λᾰ́ψεσθον	λᾰψόμεθᾰ	λᾰ́ψεσθε	λᾰ́ψονται
	optative	λᾰψοίμην	λᾰ́ψοιο	λᾰ́ψοιτο	λᾰ́ψοισθον	λᾰψοίσθην	λᾰψοίμεθᾰ	λᾰ́ψοισθε	λᾰ́ψοιντο
passive	indicative	λᾰφήσομαι	λᾰφήσῃ	λᾰφήσεται	λᾰφήσεσθον	λᾰφήσεσθον	λᾰφησόμεθᾰ	λᾰφήσεσθε	λᾰφήσονται
	optative	λᾰφησοίμην	λᾰφήσοιο	λᾰφήσοιτο	λᾰφήσοισθον	λᾰφησοίσθην	λᾰφησοίμεθᾰ	λᾰφήσοισθε	λᾰφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λᾰ́ψειν			λᾰ́ψεσθαι		λᾰφήσεσθαι
participle	m	λᾰ́ψων			λᾰψόμενος		λᾰφησόμενος
	f	λᾰ́ψουσᾰ			λᾰψομένη		λᾰφησομένη
	n	λᾰ́ψον			λᾰψόμενον		λᾰφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔλᾰψᾰ, ἐλᾰψᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλᾰψᾰ	ἔλᾰψᾰς	ἔλᾰψε(ν)	ἐλᾰ́ψᾰτον	ἐλᾰψᾰ́την	ἐλᾰ́ψᾰμεν	ἐλᾰ́ψᾰτε	ἔλᾰψᾰν
	subjunctive	λᾰ́ψω	λᾰ́ψῃς	λᾰ́ψῃ	λᾰ́ψητον	λᾰ́ψητον	λᾰ́ψωμεν	λᾰ́ψητε	λᾰ́ψωσῐ(ν)
	optative	λᾰ́ψαιμῐ	λᾰ́ψειᾰς, λᾰ́ψαις	λᾰ́ψειε(ν), λᾰ́ψαι	λᾰ́ψαιτον	λᾰψαίτην	λᾰ́ψαιμεν	λᾰ́ψαιτε	λᾰ́ψειᾰν, λᾰ́ψαιεν
	imperative		λᾰ́ψον	λᾰψᾰ́τω	λᾰ́ψᾰτον	λᾰψᾰ́των		λᾰ́ψᾰτε	λᾰψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλᾰψᾰ́μην	ἐλᾰ́ψω	ἐλᾰ́ψᾰτο	ἐλᾰ́ψᾰσθον	ἐλᾰψᾰ́σθην	ἐλᾰψᾰ́μεθᾰ	ἐλᾰ́ψᾰσθε	ἐλᾰ́ψᾰντο
	subjunctive	λᾰ́ψωμαι	λᾰ́ψῃ	λᾰ́ψηται	λᾰ́ψησθον	λᾰ́ψησθον	λᾰψώμεθᾰ	λᾰ́ψησθε	λᾰ́ψωνται
	optative	λᾰψαίμην	λᾰ́ψαιο	λᾰ́ψαιτο	λᾰ́ψαισθον	λᾰψαίσθην	λᾰψαίμεθᾰ	λᾰ́ψαισθε	λᾰ́ψαιντο
	imperative		λᾰ́ψαι	λᾰψᾰ́σθω	λᾰ́ψᾰσθον	λᾰψᾰ́σθων		λᾰ́ψᾰσθε	λᾰψᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		λᾰ́ψαι			λᾰ́ψᾰσθαι
participle	m	λᾰ́ψᾱς			λᾰψᾰ́μενος
	f	λᾰ́ψᾱσᾰ			λᾰψᾰμένη
	n	λᾰ́ψᾰν			λᾰψᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: λέλᾰφᾰ, λέλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λέλᾰφᾰ	λέλᾰφᾰς	λέλᾰφε(ν)	λελᾰ́φᾰτον	λελᾰ́φᾰτον	λελᾰ́φᾰμεν	λελᾰ́φᾰτε	λελᾰ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	λελᾰ́φω	λελᾰ́φῃς	λελᾰ́φῃ	λελᾰ́φητον	λελᾰ́φητον	λελᾰ́φωμεν	λελᾰ́φητε	λελᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	λελᾰ́φοιμῐ, λελᾰφοίην	λελᾰ́φοις, λελᾰφοίης	λελᾰ́φοι, λελᾰφοίη	λελᾰ́φοιτον	λελᾰφοίτην	λελᾰ́φοιμεν	λελᾰ́φοιτε	λελᾰ́φοιεν
	imperative		λέλᾰφε	λελᾰφέτω	λελᾰ́φετον	λελᾰφέτων		λελᾰ́φετε	λελᾰφόντων
middle/ passive	indicative	λέλημαι	λέλησαι	λέληται	λέλησθον	λέλησθον	λελήμεθᾰ	λέλησθε	λέληνται
	subjunctive	λελημένος ὦ	λελημένος ᾖς	λελημένος ᾖ	λελημένω ἦτον	λελημένω ἦτον	λελημένοι ὦμεν	λελημένοι ἦτε	λελημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελημένος εἴην	λελημένος εἴης	λελημένος εἴη	λελημένω εἴητον/εἶτον	λελημένω εἰήτην/εἴτην	λελημένοι εἴημεν/εἶμεν	λελημένοι εἴητε/εἶτε	λελημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		λέλησο	λελήσθω	λέλησθον	λελήσθων		λέλησθε	λελήσθων
		active				middle/passive
infinitive		λελᾰφέναι				λελῆσθαι
participle	m	λελᾰφώς				λελημένος
	f	λελᾰφυῖᾰ				λελημένη
	n	λελᾰφός				λελημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀπολᾰ́πτω (apoláptō)
• ἐκλᾰ́πτω (ekláptō)
• λᾰ́ψῐς (lápsis)
• περῐλᾰ́πτω (periláptō)

 

Further reading

• “λάπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “λάπτω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “λάπτω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• λάπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• λάπτω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• Beekes, Robert S. P. (2010) “λάπτω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 834