μονόκλινο

Greek

Noun

μονόκλινο • (monóklino) n (plural μονόκλινα)

1. single room

Declension

declension of μονόκλινο

case     \     number	singular	plural
nominative	μονόκλινο •	μονόκλινα •
genitive	μονοκλίνου •,  μονόκλινου •	μονοκλίνων •,  μονόκλινων •
accusative	μονόκλινο •	μονόκλινα •
vocative	μονόκλινο •	μονόκλινα •

Related terms

• δίκλινο n (díklino, “double room”)

Adjective

μονόκλινο • (monóklino)

1. Accusative masculine singular form of μονόκλινος (monóklinos).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of μονόκλινος (monóklinos).