νεκροφυλακείο

Greek

Etymology

νεκρο- (nekro-, “dead”) +‎ φυλάσσω (fylásso, “to watch, to guard”) +‎ -είο (-eío). First attested 1833.

Pronunciation

• IPA^(key): /nekɾofilaˈcio/
• Hyphenation: νε‧κρο‧φυ‧λα‧κεί‧ο

Noun

νεκροφυλακείο • (nekrofylakeío) n (plural νεκροφυλακεία)

1. morgue, mortuary (building or room where dead bodies are kept before burial or cremation)

   Το πτώμα του έμεινε μια βραδιά στο νεκροφυλακείο και την επόμενη μέρα τον θάψανε.

   To ptóma tou émeine mia vradiá sto nekrofylakeío kai tin epómeni méra ton thápsane.

   His body spent one night in the morgue and the next day he was buried.

Declension

declension of νεκροφυλακείο

case     \     number	singular	plural
nominative	νεκροφυλακείο •	νεκροφυλακεία •
genitive	νεκροφυλακείου •	νεκροφυλακείων •
accusative	νεκροφυλακείο •	νεκροφυλακεία •
vocative	νεκροφυλακείο •	νεκροφυλακεία •

Synonyms

• νεκροθάλαμος m (nekrothálamos, “morgue, mortuary”)
• νεκροστάσιο n (nekrostásio, “morgue, mortuary, viewing room”)

Related terms

• νεκροτομείο n (nekrotomeío, “morgue, mortuary, autopsy room”) (where bodies are autopsied)