νόμοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nó.moi̯n/ → /ˈno.myn/ → /ˈno.min/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nó.moi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈno.myn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈno.myn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈno.myn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈno.min/

Noun

νόμοιν • (nómoin) m

1. genitive/dative dual of νόμος (nómos)