ορφανό

Greek

Noun

ορφανό • (orfanó) n (plural ορφανά)

1. orphan

   Synonym: πεντάρφανος (pentárfanos)

Declension

declension of ορφανό

case     \     number	singular	plural
nominative	ορφανό •	ορφανά •
genitive	ορφανού •	ορφανών •
accusative	ορφανό •	ορφανά •
vocative	ορφανό •	ορφανά •

Related terms

• ορφάνεμα n (orfánema, “orphanhood”)
• ορφανεύω (orfanévo, “to orphan”)
• ορφάνια f (orfánia, “orphanhood”)
• ορφανός (orfanós, “orphan”, adjective)
• ορφανοτροφείο n (orfanotrofeío, “orphanage”)
• and see: απορφανίζω (aporfanízo, “to orphan”)

 

Adjective

ορφανό • (orfanó)

1. Accusative masculine singular form of ορφανός (orfanós).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of ορφανός (orfanós).