παλαίτερος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.lǎi̯.te.ros/ → /paˈlɛ.te.ros/ → /paˈle.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.lǎi̯.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈlɛ.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈlɛ.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈle.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈle.te.ros/

Adjective

πᾰλαίτερος • (palaíteros) m (feminine πᾰλαιτέρᾱ, neuter πᾰλαίτερον); first/second declension

1. comparative degree of παλαιός (palaiós)

Declension

First and second declension of πᾰλαίτερος; πᾰλαιτέρᾱ; πᾰλαίτερον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰλαίτερος palaíteros	πᾰλαιτέρᾱ palaitérā	πᾰλαίτερον palaíteron		πᾰλαιτέρω palaitérō	πᾰλαιτέρᾱ palaitérā	πᾰλαιτέρω palaitérō		πᾰλαίτεροι palaíteroi	πᾰλαίτεραι palaíterai	πᾰλαίτερᾰ palaítera
Genitive		πᾰλαιτέρου palaitérou	πᾰλαιτέρᾱς palaitérās	πᾰλαιτέρου palaitérou		πᾰλαιτέροιν palaitéroin	πᾰλαιτέραιν palaitérain	πᾰλαιτέροιν palaitéroin		πᾰλαιτέρων palaitérōn	πᾰλαιτέρων palaitérōn	πᾰλαιτέρων palaitérōn
Dative		πᾰλαιτέρῳ palaitérōi	πᾰλαιτέρᾳ palaitérāi	πᾰλαιτέρῳ palaitérōi		πᾰλαιτέροιν palaitéroin	πᾰλαιτέραιν palaitérain	πᾰλαιτέροιν palaitéroin		πᾰλαιτέροις palaitérois	πᾰλαιτέραις palaitérais	πᾰλαιτέροις palaitérois
Accusative		πᾰλαίτερον palaíteron	πᾰλαιτέρᾱν palaitérān	πᾰλαίτερον palaíteron		πᾰλαιτέρω palaitérō	πᾰλαιτέρᾱ palaitérā	πᾰλαιτέρω palaitérō		πᾰλαιτέρους palaitérous	πᾰλαιτέρᾱς palaitérās	πᾰλαίτερᾰ palaítera
Vocative		πᾰλαίτερε palaítere	πᾰλαιτέρᾱ palaitérā	πᾰλαίτερον palaíteron		πᾰλαιτέρω palaitérō	πᾰλαιτέρᾱ palaitérā	πᾰλαιτέρω palaitérō		πᾰλαίτεροι palaíteroi	πᾰλαίτεραι palaíterai	πᾰλαίτερᾰ palaítera
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰλαίτερον palaíteron				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.