πειθόμεναι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰó.me.nai̯/ → /piˈθo.me.nɛ/ → /piˈθo.me.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰó.me.nai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈtʰo.me.nɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈθo.me.nɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈθo.me.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈθo.me.ne/

Participle

πειθόμεναι • (peithómenai)

1. nominative/vocative plural feminine of πειθόμενος (peithómenos)