πεισθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peːs.tʰěːs/ → /pisˈθis/ → /pisˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peːs.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pisˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pisˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pisˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pisˈθis/

Participle

πεισθείς • (peistheís) m (feminine πεισθεῖσᾰ, neuter πεισθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of πείθω (peíthō)

Declension

First and third declension of πεισθείς; πεισθεῖσᾰ; πεισθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πεισθείς peistheís	πεισθεῖσᾰ peistheîsa	πεισθέν peisthén		πεισθέντε peisthénte	πεισθείσᾱ peistheísā	πεισθέντε peisthénte		πεισθέντες peisthéntes	πεισθεῖσαι peistheîsai	πεισθέντᾰ peisthénta
Genitive		πεισθέντος peisthéntos	πεισθείσης peistheísēs	πεισθέντος peisthéntos		πεισθέντοιν peisthéntoin	πεισθείσαιν peistheísain	πεισθέντοιν peisthéntoin		πεισθέντων peisthéntōn	πεισθεισῶν peistheisôn	πεισθέντων peisthéntōn
Dative		πεισθέντῐ peisthénti	πεισθείσῃ peistheísēi	πεισθέντῐ peisthénti		πεισθέντοιν peisthéntoin	πεισθείσαιν peistheísain	πεισθέντοιν peisthéntoin		πεισθεῖσῐ / πεισθεῖσῐν peistheîsi(n)	πεισθείσαις peistheísais	πεισθεῖσῐ / πεισθεῖσῐν peistheîsi(n)
Accusative		πεισθέντᾰ peisthénta	πεισθεῖσᾰν peistheîsan	πεισθέν peisthén		πεισθέντε peisthénte	πεισθείσᾱ peistheísā	πεισθέντε peisthénte		πεισθέντᾰς peisthéntas	πεισθείσᾱς peistheísās	πεισθέντᾰ peisthénta
Vocative		πεισθείς peistheís	πεισθεῖσᾰ peistheîsa	πεισθέν peisthén		πεισθέντε peisthénte	πεισθείσᾱ peistheísā	πεισθέντε peisthénte		πεισθέντες peisthéntes	πεισθεῖσαι peistheîsai	πεισθέντᾰ peisthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πεισθέντως peisthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.