πρόσχημα

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek πρόσχημα (próskhēma).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɾo.sçi.ma/
• Hyphenation: πρό‧σχη‧μα

Noun

πρόσχημα • (próschima) n (plural προσχήματα)

1. pretext, pretense (a false, contrived, or assumed purpose or reason)

   Synonym: πρόφαση f (prófasi)

Declension

declension of πρόσχημα

case     \     number	singular	plural
nominative	πρόσχημα •	προσχήματα •
genitive	προσχήματος •	προσχημάτων •
accusative	πρόσχημα •	προσχήματα •
vocative	πρόσχημα •	προσχήματα •

Derived terms

• προσχηματικός (proschimatikós)