ρουφιάνος

Greek

Etymology

From Italian ruffiano, roffia (“dirt”), from hrŭf (“eschar, crust”). Cognate with Icelandic hrufla (“to scratch”), English ruffle.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɾuˈfça.nos/
• Hyphenation: ρου‧φιά‧νος

Noun

ρουφιάνος • (roufiános) m (plural ρουφιάνοι, feminine ρουφιάνα)

1. pander, procurer, pimp

   Synonyms: καταδότης (katadótis), σπιούνος (spioúnos)

Declension

declension of ρουφιάνος

case     \     number	singular	plural
nominative	ρουφιάνος •	ρουφιάνοι •
genitive	ρουφιάνου •	ρουφιάνων •
accusative	ρουφιάνο •	ρουφιάνους •
vocative	ρουφιάνε •	ρουφιάνοι •