σήματα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛ̌ː.ma.ta/ → /ˈsi.ma.ta/ → /ˈsi.ma.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛ̌ː.ma.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈse̝.ma.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsi.ma.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsi.ma.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsi.ma.ta/

Noun

σήμᾰτᾰ • (sḗmata)

1. nominative/accusative/vocative plural of σῆμα (sêma)

Greek

Noun

σήματα • (símata) n

1. Nominative, accusative and vocative plural form of σήμα (síma).