σπαθηφόρος

Ancient Greek

Etymology

From σπάθη (spáthē, “broad blade”) +‎ -φόρος (-phóros, “-bearing”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spa.tʰɛː.pʰó.ros/ → /spa.θiˈɸo.ros/ → /spa.θiˈfo.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spa.tʰɛː.pʰó.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spa.tʰe̝ˈpʰo.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /spa.θiˈɸo.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /spa.θiˈfo.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /spa.θiˈfo.ros/

Noun

σπᾰθηφόρος • (spathēphóros) m (genitive σπᾰθηφόρου); second declension

1. blade-bearer, a police officer at Alexandria

Declension

Second declension of ὁ σπᾰθηφόρος; τοῦ σπᾰθηφόρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σπᾰθηφόρος ho spathēphóros	τὼ σπᾰθηφόρω tṑ spathēphórō	οἱ σπᾰθηφόροι hoi spathēphóroi
Genitive	τοῦ σπᾰθηφόρου toû spathēphórou	τοῖν σπᾰθηφόροιν toîn spathēphóroin	τῶν σπᾰθηφόρων tôn spathēphórōn
Dative	τῷ σπᾰθηφόρῳ tôi spathēphórōi	τοῖν σπᾰθηφόροιν toîn spathēphóroin	τοῖς σπᾰθηφόροις toîs spathēphórois
Accusative	τὸν σπᾰθηφόρον tòn spathēphóron	τὼ σπᾰθηφόρω tṑ spathēphórō	τοὺς σπᾰθηφόρους toùs spathēphórous
Vocative	σπᾰθηφόρε spathēphóre	σπᾰθηφόρω spathēphórō	σπᾰθηφόροι spathēphóroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σπαθηφόρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σπαθηφόρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette