συγκινημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of συγκινούμαι (sygkinoúmai), passive voice of συγκινώ (“I move emotionally”).

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋ.ɟi.niˈme.nos/
• Hyphenation: συ‧γκι‧νη‧μέ‧νος

Participle

συγκινημένος • (sygkiniménos) m (feminine συγκινημένη, neuter συγκινημένο)

1. moved, touched (affected emotionally) (often implies tears or crying)

   Φάνηκε πολύ συγκινημένη στην απονομή των βραβείων.

   Fánike polý sygkiniméni stin aponomí ton vraveíon.

   She looked very moved at the [ceremony of] prize awards.

Declension

Declension of συγκινημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συγκινημένος •	συγκινημένη •	συγκινημένο •	συγκινημένοι •	συγκινημένες •	συγκινημένα •
genitive	συγκινημένου •	συγκινημένης •	συγκινημένου •	συγκινημένων •	συγκινημένων •	συγκινημένων •
accusative	συγκινημένο •	συγκινημένη •	συγκινημένο •	συγκινημένους •	συγκινημένες •	συγκινημένα •
vocative	συγκινημένε •	συγκινημένη •	συγκινημένο •	συγκινημένοι •	συγκινημένες •	συγκινημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συγκινημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συγκινημένος, etc.)

Related terms

• συγκίνηση f (sygkínisi, “emotion”)
• συγκινητικός (sygkinitikós, “moving, touching”)