φέλλινος

Ancient Greek

Etymology

From φελλός (phellós, “cork oak”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰél.li.nos/ → /ˈɸel.li.nos/ → /ˈfe.li.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰél.li.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰel.li.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸel.li.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfel.li.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfe.li.nos/

Adjective

φέλλῐνος • (phéllinos) m (feminine φελλίνη, neuter φέλλῐνον); first/second declension

1. made of cork

Inflection

First and second declension of φέλλῐνος; φελλῐ́νη; φέλλῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φέλλῐνος phéllinos	φελλῐ́νη phellínē	φέλλῐνον phéllinon		φελλῐ́νω phellínō	φελλῐ́νᾱ phellínā	φελλῐ́νω phellínō		φέλλῐνοι phéllinoi	φέλλῐναι phéllinai	φέλλῐνᾰ phéllina
Genitive		φελλῐ́νου phellínou	φελλῐ́νης phellínēs	φελλῐ́νου phellínou		φελλῐ́νοιν phellínoin	φελλῐ́ναιν phellínain	φελλῐ́νοιν phellínoin		φελλῐ́νων phellínōn	φελλῐ́νων phellínōn	φελλῐ́νων phellínōn
Dative		φελλῐ́νῳ phellínōi	φελλῐ́νῃ phellínēi	φελλῐ́νῳ phellínōi		φελλῐ́νοιν phellínoin	φελλῐ́ναιν phellínain	φελλῐ́νοιν phellínoin		φελλῐ́νοις phellínois	φελλῐ́ναις phellínais	φελλῐ́νοις phellínois
Accusative		φέλλῐνον phéllinon	φελλῐ́νην phellínēn	φέλλῐνον phéllinon		φελλῐ́νω phellínō	φελλῐ́νᾱ phellínā	φελλῐ́νω phellínō		φελλῐ́νους phellínous	φελλῐ́νᾱς phellínās	φέλλῐνᾰ phéllina
Vocative		φέλλῐνε phélline	φελλῐ́νη phellínē	φέλλῐνον phéllinon		φελλῐ́νω phellínō	φελλῐ́νᾱ phellínā	φελλῐ́νω phellínō		φέλλῐνοι phéllinoi	φέλλῐναι phéllinai	φέλλῐνᾰ phéllina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φελλῐ́νως phellínōs				φελλῐνώτερος phellinṓteros				φελλῐνώτᾰτος phellinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: φέλλινος (féllinos)
• → Arabic: فِلِّين (fillīn), فَلِّين (fallīn)
• → Translingual: Phellinus

Further reading

• “φέλλινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• φέλλινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette