ψιλογράφει

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psiː.lo.ɡrá.pʰeː/ → /psi.loˈɣra.ɸi/ → /psi.loˈɣra.fi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psiː.lo.ɡrá.pʰeː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psi.loˈɡra.pʰi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psi.loˈɣra.ɸi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psi.loˈɣra.fi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psi.loˈɣra.fi/

Verb

ψῑλογράφει • (psīlográphei)

1. second-person singular present active imperative contracted of ψιλογραφέω (psilographéō)