ваяваць
Jump to navigation
Jump to search
Belarusian[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *vojevati.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
ваява́ць • (vajavácʹ) impf (perfective паваява́ць)
Conjugation[edit]
Conjugation of ваява́ць (class 2a, imperfective, intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ваява́ць vajavácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | ваю́ючы vajújučy |
ваява́ўшы vajaváŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
ваю́ю vajúju |
бу́ду ваява́ць búdu vajavácʹ |
| 2nd singular ты |
ваю́еш vajúješ |
бу́дзеш ваява́ць búdzješ vajavácʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
ваю́е vajúje |
бу́дзе ваява́ць búdzje vajavácʹ |
| 1st plural мы |
ваю́ем vajújem |
бу́дзем ваява́ць búdzjem vajavácʹ |
| 2nd plural вы |
ваю́еце vajújecje |
бу́дзеце ваява́ць búdzjecje vajavácʹ |
| 3rd plural яны́ |
ваю́юць vajújucʹ |
бу́дуць ваява́ць búducʹ vajavácʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | ваю́й vajúj |
ваю́йце vajújcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
ваява́ў vajaváŭ |
ваява́лі vajaváli |
| feminine я / ты / яна́ |
ваява́ла vajavála | |
| neuter яно́ |
ваява́ла vajavála | |