красив

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Bulgarian[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *krasivъ. Formed from крася́ (krasjá, to adorn) +‎ -ив (-iv).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

краси́в (krasív) (diminutive краси́вичък, abstract noun краси́вост)

  1. beautiful, lovely, fair, well-favoured, handsome, good-looking, fine-looking
    Имам красив почерк.Imam krasiv počerk.To write a fine/good hand.
  2. nice, noble
    красив жестkrasiv žesta noble/handsome deed
    красиви обноскиkrasivi obnoskifine/nice manners
    красиви фразиkrasivi frazifair/fine words

Declension[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • красив”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • красив”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010

Anagrams[edit]

Russian[edit]

Etymology 1[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [krɐˈsʲif]
  • (file)

Adjective[edit]

краси́в (krasív)

  1. short masculine singular of краси́вый (krasívyj)

Etymology 2[edit]

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

кра́сив (krásiv)

  1. short past adverbial imperfective participle of кра́сить (krásitʹ)