топракъ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Karachay-Balkar[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *toprak (earth, soil). Cognate with Tatar туфрак (tufraq), Bashkir тупраҡ (tupraq), Kyrgyz топурак (topurak), Karaim топрах, Turkish toprak (earth, soil), Khakas тобырах (tobırax, soil), Shor тобрақ (soil), Yakut тобурах (toburaq, hail; dust), etc.

Noun[edit]

топракъ (topraq)

  1. soil
    бир уўуч топракъbir uўuç topraqa handful of earth

Declension[edit]

Singular Plural
nominative топракъ (topraq) топракъла (topraqla)
accusative топракъны (topraqnı) топракъланы (topraqlanı)
dative топракъгъа (topraqğa) топракълагъа (topraqlağa)
locative топракъда (topraqda) топракълада (topraqlada)
ablative топракъдан (topraqdan) топракъладан (topraqladan)
genitive топракъны (topraqnı) топракъланы (topraqlanı)

See also[edit]