хазнадар

Serbo-Croatian

Alternative forms

• азна̀да̄р, хазнѐда̄р

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish خزنه‌دار (haznadar), from خزنه (hazna), خزینه (hazine, “treasury”) (Turkish hazne, hazine) + Persian دار (-dâr), present stem of داشتن (dâštan, “to have”). Akin to ха̏зна (“treasury”).

Pronunciation

• IPA^(key): /xaznǎdaːr/
• Hyphenation: хаз‧на‧дар

Noun

хазна̀да̄р m (Latin spelling haznàdār)

1. (historical, regional) treasurer

Declension

Declension of хазнадар

	singular	plural
nominative	хазнадар	хазнадари
genitive	хазнадара	хазнадара
dative	хазнадару	хазнадарима
accusative	хазнадара	хазнадаре
vocative	хазнадару	хазнадари
locative	хазнадару	хазнадарима
instrumental	хазнадаром	хазнадарима

References

• “хазнадар” in Hrvatski jezični portal
• Škaljić, Abdulah (1966) Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, page 323
• “хазнадар”, in Речник српскохрватскога књижевног језика (in Serbo-Croatian), Друго фототипско издање edition, volume 6, Нови Сад, Загреб: Матица српска, Матица хрватска, 1967–1976, published 1990, page 704