эрик
Jump to navigation
Jump to search
Kumyk[edit]
Etymology 1[edit]
From Proto-Turkic *erük.
Noun[edit]
эрик • (erik)
- a sort of small apricots
Etymology 2[edit]
Noun[edit]
эрик • (erik)
Declension[edit]
Declension of эрик (erik)
Possessive forms of эрик (erik)
| 1sg | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | эриким (erikim) | эриклерим (eriklerim) |
| accusative | эрикимни (erikimni) | эриклеримни (eriklerimni) |
| dative | эрикимге (erikimge) | эриклериме (eriklerime) |
| locative | эрикимде (erikimde) | эриклеримде (eriklerimde) |
| ablative | эрикимден (erikimden) | эриклеримден (eriklerimden) |
| genitive | эрикимни (erikimni) | эриклеримни (eriklerimni) |
| 1pl | Singular | Plural |
| nominative | эрикибиз (erikibiz) | эриклерибиз (erikleribiz) |
| accusative | эрикибизни (erikibizni) | эриклерибизни (erikleribizni) |
| dative | эрикибизге (erikibizge) | эриклерибизге (erikleribizge) |
| locative | эрикибизде (erikibizde) | эриклерибизде (erikleribizde) |
| ablative | эрикибизден (erikibizden) | эриклерибизден (erikleribizden) |
| genitive | эрикибизни (erikibizni) | эриклерибизни (erikleribizni) |
| 2sg | Singular | Plural |
| nominative | эрикинг (erikiñ) | эриклеринг (erikleriñ) |
| accusative | эрикингни (erikiñni) | эриклерингни (erikleriñni) |
| dative | эрикинге (erikiñe) | эриклеринге (erikleriñe) |
| locative | эрикингде (erikiñde) | эриклерингде (erikleriñde) |
| ablative | эрикингден (erikiñden) | эриклерингден (erikleriñden) |
| genitive | эрикингни (erikiñni) | эриклерингни (erikleriñni) |
| 2pl | Singular | Plural |
| nominative | эрикигиз (erikigiz) | эриклеригиз (eriklerigiz) |
| accusative | эрикигизни (erikigizni) | эриклеригизни (eriklerigizni) |
| dative | эрикигизге (erikigizge) | эриклеригизге (eriklerigizge) |
| locative | эрикигизде (erikigizde) | эриклеригизде (eriklerigizde) |
| ablative | эрикигизден (erikigizden) | эриклерибизден (erikleribizden) |
| genitive | эрикигизни (erikigizni) | эриклеригизни (eriklerigizni) |
| 3 | Singular | Plural |
| nominative | эрики (eriki) | эриклери (erikleri) |
| accusative | эрикин (erikin) | эриклерин (eriklerin) |
| dative | эрикине (erikine) | эриклерине (eriklerine) |
| locative | эрикинде (erikinde) | эриклеринде (eriklerinde) |
| ablative | эрикинден (erikinden) | эриклеринден (eriklerinden) |
| genitive | эрикини (erikini) | эриклерини (eriklerini) |
Further reading[edit]
- Бамматов Б.Г., editor (2013), “эрик”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН
Southern Altai[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Turkic *erik (“strength, might, will, power”).
Cognate with Old Turkic [script needed] (erk), Old Uyghur [script needed] (erk, “power, will, dominance”), Kazakh ерік (erık), Kyrgyz эрк (erk), эрик (erik), Kumyk эрк (erk), Uzbek erk (“will, liberty”); see also Hungarian erő (“strength, force, power”).
Noun[edit]
эрик • (erik)
References[edit]
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “эрик”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN