Արամայիս

Armenian

Etymology

From Old Armenian Արամայիս (Aramayis); see it for more.

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑɾɑmɑˈjis/, [ɑɾɑmɑjís]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑɾɑmɑˈjis/, [ɑɾɑmɑjís]

Proper noun

Արամայիս • (Aramayis)

1. a male given name

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular (singulare tantum)
nominative	Արամայիս (Aramayis)
dative	Արամայիսի (Aramayisi)
ablative	Արամայիսից (Aramayisicʻ)
instrumental	Արամայիսով (Aramayisov)
locative	Արամայիսում (Aramayisum)
	definite forms
nominative	Արամայիսը/Արամայիսն (Aramayisə/Aramayisn)
dative	Արամայիսին (Aramayisin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	Արամայիսս (Aramayiss)
dative	Արամայիսիս (Aramayisis)
ablative	Արամայիսիցս (Aramayisicʻs)
instrumental	Արամայիսովս (Aramayisovs)
locative	Արամայիսումս (Aramayisums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	Արամայիսդ (Aramayisd)
dative	Արամայիսիդ (Aramayisid)
ablative	Արամայիսիցդ (Aramayisicʻd)
instrumental	Արամայիսովդ (Aramayisovd)
locative	Արամայիսումդ (Aramayisumd)

Old Armenian

Etymology

Borrowed from Middle Median *Arāmayīs, from Old Median *Rāmanīsah (“one who strives to peace, joy”), from Proto-Iranian *rāma- (“joy, peace”) + *ais-/*is- (“to strive”). Related to Արամ (Aram) and Արամանեակ (Aramaneak).

Proper noun

Արամայիս • (Aramayis)

1. a male given name

Declension

a-type

	singular (uncountable)
nominative	Արամայիս (Aramayis)
genitive	Արամայիսայ (Aramayisay)
dative	Արամայիսայ (Aramayisay)
accusative	Արամայիս (Aramayis)
ablative	Արամայիսայ (Aramayisay)
instrumental	Արամայիսաւ (Aramayisaw)
locative	Արամայիս (Aramayis)

Descendants

• Armenian: Արամայիս (Aramayis)

References

• Perixanjan, A. G. (1993) Материалы к этимологическому словарю древнеармянского языка. Часть I [Materials for the Etymological Dictionary of the Old Armenian Language. Part 1]‎^[1] (in Russian), Yerevan: Academy Press, page 11