פּלאַצן

Yiddish

Etymology

From Middle High German platzen, blatzen, from Old High German *blazzen, from Proto-Germanic *platjaną, *plat- (“to strike, beat”). Compare German platzen.

Verb

פּלאַצן • (platsn) (past participle געפּלאַצט (geplatst))

1. to split, to crack, to burst, to explode

Conjugation

Conjugation of פּלאַצן

infinitive	פּלאַצן platsn
present participle	פּלאַצנדיק platsndik
past participle	געפּלאַצט geplatst
auxiliary	האָבן hobn
present	איך פּלאַץ ikh plats	מיר פּלאַצן mir platsn
	דו פּלאַצסט du platsst	איר פּלאַצט ir platst
	ער פּלאַצט er platst	זיי פּלאַצן zey platsn
imperative	פּלאַץ (דו) plats (du)	פּלאַצט (איר) platst (ir)
Composed forms past איך האָב געפּלאַצט ikh hob geplatst מיר האָבן געפּלאַצט mir hobn geplatst דו האָסט געפּלאַצט du host geplatst איר האָט געפּלאַצט ir hot geplatst ער האָט געפּלאַצט er hot geplatst זיי האָבן געפּלאַצט zey hobn geplatst pluperfect איך האָב געהאַט געפּלאַצט ikh hob gehat geplatst מיר האָבן געהאַט געפּלאַצט mir hobn gehat geplatst דו האָסט געהאַט געפּלאַצט du host gehat geplatst איר האָט געהאַט געפּלאַצט ir hot gehat geplatst ער האָט געהאַט געפּלאַצט er hot gehat geplatst זיי האָבן געהאַט געפּלאַצט zey hobn gehat geplatst future איך וועל פּלאַצן ikh vel platsn מיר וועלן פּלאַצן mir veln platsn דו וועסט פּלאַצן du vest platsn איר וועט פּלאַצן ir vet platsn ער וועט פּלאַצן er vet platsn זיי וועלן פּלאַצן zey veln platsn future perfect איך וועל האָבן געפּלאַצט ikh vel hobn geplatst מיר וועלן האָבן געפּלאַצט mir veln hobn geplatst דו וועסט האָבן געפּלאַצט du vest hobn geplatst איר וועט האָבן געפּלאַצט ir vet hobn geplatst ער וועט האָבן געפּלאַצט er vet hobn geplatst זיי וועלן האָבן געפּלאַצט zey veln hobn geplatst

Derived terms

• פּלאַץ (plats)
• צעפּלאַצן (tseplatsn)

Descendants

• → English: plotz

Noun

פּלאַצן • (platsn) pl

1. plural of פּלאַץ (plats)