פֿעלן

Yiddish

Etymology

From Middle High German vælen, velen, valen, from Old French faillir, from Latin fallō. Cognate with English fail, German fehlen.

Verb

פֿעלן • (feln) (past participle געפֿעלט (gefelt))

1. to lack
2. to fail

Conjugation

Conjugation of פֿעלן

infinitive	פֿעלן feln
present participle	פֿעלנדיק felndik
past participle	געפֿעלט gefelt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך פֿעל ikh fel	מיר פֿעלן mir feln
	דו פֿעלסט du felst	איר פֿעלט ir felt
	ער פֿעלט er felt	זיי פֿעלן zey feln
imperative	פֿעל (דו) fel (du)	פֿעלט (איר) felt (ir)
Composed forms past איך האָב געפֿעלט ikh hob gefelt מיר האָבן געפֿעלט mir hobn gefelt דו האָסט געפֿעלט du host gefelt איר האָט געפֿעלט ir hot gefelt ער האָט געפֿעלט er hot gefelt זיי האָבן געפֿעלט zey hobn gefelt pluperfect איך האָב געהאַט געפֿעלט ikh hob gehat gefelt מיר האָבן געהאַט געפֿעלט mir hobn gehat gefelt דו האָסט געהאַט געפֿעלט du host gehat gefelt איר האָט געהאַט געפֿעלט ir hot gehat gefelt ער האָט געהאַט געפֿעלט er hot gehat gefelt זיי האָבן געהאַט געפֿעלט zey hobn gehat gefelt future איך וועל פֿעלן ikh vel feln מיר וועלן פֿעלן mir veln feln דו וועסט פֿעלן du vest feln איר וועט פֿעלן ir vet feln ער וועט פֿעלן er vet feln זיי וועלן פֿעלן zey veln feln future perfect איך וועל האָבן געפֿעלט ikh vel hobn gefelt מיר וועלן האָבן געפֿעלט mir veln hobn gefelt דו וועסט האָבן געפֿעלט du vest hobn gefelt איר וועט האָבן געפֿעלט ir vet hobn gefelt ער וועט האָבן געפֿעלט er vet hobn gefelt זיי וועלן האָבן געפֿעלט zey veln hobn gefelt

Derived terms

• פֿעלער (feler)