إحضار
Jump to navigation
Jump to search
Arabic[edit]
Root |
---|
ح ض ر (ḥ-ḍ-r) |
Etymology[edit]
Verbal noun of أَحْضَرَ (ʔaḥḍara).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
إِحْضَار • (ʔiḥḍār) m
- verbal noun of أَحْضَرَ (ʔaḥḍara) (form IV)
- bringing, fetching, getting, sending for
- bringing someone or something in the presence of oneself or another
- (law) subpoenaing, arraignment, summoning
Declension[edit]
Declension of noun إِحْضَار (ʔiḥḍār)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِحْضَار ʔiḥḍār |
الْإِحْضَار al-ʔiḥḍār |
إِحْضَار ʔiḥḍār |
Nominative | إِحْضَارٌ ʔiḥḍārun |
الْإِحْضَارُ al-ʔiḥḍāru |
إِحْضَارُ ʔiḥḍāru |
Accusative | إِحْضَارًا ʔiḥḍāran |
الْإِحْضَارَ al-ʔiḥḍāra |
إِحْضَارَ ʔiḥḍāra |
Genitive | إِحْضَارٍ ʔiḥḍārin |
الْإِحْضَارِ al-ʔiḥḍāri |
إِحْضَارِ ʔiḥḍāri |