ابتلال
Jump to navigation
Jump to search
Arabic[edit]
Root |
---|
ب ل ل (b-l-l) |
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
اِبْتِلَال • (ibtilāl) m
- verbal noun of اِبْتَلَّ (ibtalla) (form VIII)
- wetting
- recovery
Declension[edit]
Declension of noun اِبْتِلَال (ibtilāl)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِبْتِلَال ibtilāl |
الِابْتِلَال al-ibtilāl |
اِبْتِلَال ibtilāl |
Nominative | اِبْتِلَالٌ ibtilālun |
الِابْتِلَالُ al-ibtilālu |
اِبْتِلَالُ ibtilālu |
Accusative | اِبْتِلَالًا ibtilālan |
الِابْتِلَالَ al-ibtilāla |
اِبْتِلَالَ ibtilāla |
Genitive | اِبْتِلَالٍ ibtilālin |
الِابْتِلَالِ al-ibtilāli |
اِبْتِلَالِ ibtilāli |
References[edit]
- Steingass, Francis Joseph (1884) “ابتلال”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen