افتادن

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Persian[edit]

Etymology[edit]

From Middle Persian [script needed] (’wpt- /⁠ōft-⁠/, “fall”), from Proto-Iranian *ava- (“away, down”) + *pat- (“to fly, rise; to fall”), the former from Proto-Indo-Iranian *Háwa (“away, down”), the latter from Proto-Indo-European *peth₂- (“to spread out; to spread one's wings, fly”).[1]

Pronunciation[edit]

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [ʔʊf.t̪ʰɑː.d̪ǽn], [ʔäf.t̪ʰɑː.d̪ǽn]
    • (Kabuli) IPA(key): [ʔʊf.t̪ʰɑː.d̪ǽn], [ʔäf.t̪ʰɑː.d̪ǽn]
    • (Hazaragi) IPA(key): [ʔuf.t̪ʰɔː.d̪ǽn], [ʔäf.t̪ʰɔː.d̪ǽn]

Readings
Classical reading? uftāḏan, aftāḏan
Dari reading? uftādan, aftādan
Iranian reading? oftâdan, aftâdan
Tajik reading? uftodan, aftodan

Verb[edit]

Dari افتادن
Iranian Persian
Tajik афтодан

اُفتادَن • (oftâdan) (present stem اُفت (oft))[2][3]

  1. to fall
  2. to happen, to occur
    اتفاق افتادن ― ettefâq oftâdan ― to happen
  3. to fall ill
  4. to be dissolved
  5. (dialectal) to be freed from use, to no longer have any use
  6. (figurative) to have a miscarriage

Conjugation[edit]

Conjugation of افتادن (aftādán) (literary Dari Persian)
infinitive افتادن
(aftādán)
stem present افت
(aft)
past افتاد
(aftād)
participle present افتنده
(aftindá)
past افتاده
(aftādá)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist افتم
(aftam) 		افتی
(aftī) 		افتد
(aftad) 		افتیم
(aftēm) 		افتید
(aftēd) 		افتند
(aftand)
present (imperfect) می‌افتم
(mḗ-aftam) 		می‌افتی
(mḗ-aftī) 		می‌افتد
(mḗ-aftad) 		می‌افتیم
(mḗ-aftēm) 		می‌افتید
(mḗ-aftēd) 		می‌افتند
(mḗ-aftand)
present progressive در حال افتادن استم
(dar hāl-i aftādan astam) 		در حال افتادن استی
(dar hāl-i aftādan astī) 		در حال افتادن است
(dar hāl-i aftādan ast) 		در حال افتادن استیم
(dar hāl-i aftādan astēm) 		در حال افتادن استید
(dar hāl-i aftādan astēd) 		در حال افتادن استند
(dar hāl-i aftādan astand)
present perfect افتاده‌ام
(aftādá-am) 		افتاده‌ای
(aftādá-ī) 		افتاده‌است
(aftādá ast) 		افتاده‌ایم
(aftādá-ēn) 		افتاده‌اید
(aftādá-ēd) 		افتاده‌اند
(aftādá-and)
past افتادم
(aftādam) 		افتادی
(aftādī) 		افتاد
(aftād) 		افتادیم
(aftādēm) 		افتادید
(aftādēd) 		افتادند
(aftādand)
past (imperfect) می‌افتادم
(mḗ-aftādam) 		می‌افتادی
(mḗ-aftādī) 		می‌افتاد
(mḗ-aftād) 		می‌افتادیم
(mḗ-aftādēm) 		می‌افتادید
(mḗ-aftādēd) 		می‌افتادند
(mḗ-aftādand)
past progressive در حال افتادن بودم
(dar hāl-i aftādan būdam) 		در حال افتادن بودی
(dar hāl-i aftādan būdī) 		در حال افتادن بود
(dar hāl-i aftādan būd) 		در حال افتادن بودیم
(dar hāl-i aftādan būdēm) 		در حال افتادن بودید
(dar hāl-i aftādan būdēd) 		در حال افتادن بودند
(dar hāl-i aftādan būdand)
pluperfect افتاده بودم
(aftādá bū́dam) 		افتاده بودی
(aftādá bū́dī) 		افتاده بود
(aftādá būd) 		افتاده بودیم
(aftādá bū́dēm) 		افتاده بودید
(aftādá bū́dēd) 		افتاده بودند
(aftādá bū́dand)
future خواهم افتاد
(xāhám aftād) 		خواهی افتاد
(xāhī́ aftād) 		خواهد افتاد
(xāhád aftād) 		خواهیم افتاد
(xāhḗm aftād) 		خواهید افتاد
(xāhḗd aftād) 		خواهند افتاد
(xāhánd aftād)
subjunctive present بافتم
(bíaftam) 		بافتی
(bíaftī) 		بافتد
(bíaftad) 		بافتیم
(bíaftēm) 		بافتید
(bíaftēd) 		بافتند
(bíaftand)
past افتاده باشم
(aftādá bā́šam) 		افتاده باشی
(aftādá bā́šī) 		افتاده باشد
(aftādá bā́šad) 		افتاده باشیم
(aftādá bā́šēm) 		افتاده باشید
(aftādá bā́šēd) 		افتاده باشند
(aftādá bā́šand)
imperative بافت
(bíaft) 		بافتید
(bíaftēd)
Conjugation of افتادن (aftādán) (colloquial Kabuli)
infinitive افتادن
(aftādán)
stem present افت
(aft)
past افتاد
(aftād)
participle present افتنده
(aftindá)
past افتاده
(aftādá)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist افتم
(aftum) 		افتی
(aftī) 		افته
(afta) 		افتیم
(aftēm) 		افتین
(aftēn) 		افتن
(aftan)
present (imperfect) می‌افتم
(mḗ-aftum) 		می‌افتی
(mḗ-aftī) 		می‌افته
(mḗ-afta) 		می‌افتیم
(mḗ-aftēm) 		می‌افتین
(mḗ-aftēn) 		می‌افتن
(mḗ-aftan)
present progressive ده آل افتادن استم
(da āl-i aftādan astum) 		ده آل افتادن استی
(da āl-i aftādan astī) 		ده آل افتادن است
(da āl-i aftādan ast) 		ده آل افتادن استیم
(da āl-i aftādan astēm) 		ده آل افتادن استین
(da āl-i aftādan astēn) 		ده آل افتادن استن
(da āl-i aftādan astan)
present perfect افتادم
(aftādám) 		افتادی
(aftādī́) 		افتاداست
(aftādást) 		افتادیم
(aftādḗm) 		افتادین
(aftādḗn) 		افتادن
(aftādán)
past افتادم
(aftādum) 		افتادی
(aftādī) 		افتاده
(aftāda) 		افتادیم
(aftādēm) 		افتادین
(aftādēn) 		افتادن
(aftādan)
past (imperfect) می‌افتادم
(mḗ-aftādum) 		می‌افتادی
(mḗ-aftādī) 		می‌افتاده
(mḗ-aftāda) 		می‌افتادیم
(mḗ-aftādēm) 		می‌افتادین
(mḗ-aftādēn) 		می‌افتادن
(mḗ-aftādan)
past progressive ده آل افتادن بودم
(da āl-i aftādan būdum) 		ده آل افتادن بودی
(da āl-i aftādan būdī) 		ده آل افتادن بود
(da āl-i aftādan būd) 		ده آل افتادن بودیم
(da āl-i aftādan būdēm) 		ده آل افتادن بودین
(da āl-i aftādan būdēn) 		ده آل افتادن بودن
(da āl-i aftādan būdan)
pluperfect افتاده بودم
(aftādá bū́dum) 		افتاده بودی
(aftādá bū́dī) 		افتاده بوده
(aftādá būda) 		افتاده بودیم
(aftādá bū́dēm) 		افتاده بودین
(aftādá bū́dēn) 		افتاده بودن
(aftādá bū́dan)
future خوایم افتاد
(xāyyúm aftād) 		خوایی افتاد
(xāyyī́ aftād) 		خوایه افتاد
(xāyyá aftād) 		خواییم افتاد
(xāyyḗm aftād) 		خوایین افتاد
(xāyyḗn aftād) 		خواین افتاد
(xāyyán aftād)
subjunctive present بافتم
(bíaftum) 		بافتی
(bíaftī) 		بافته
(bíafta) 		بافتیم
(búaftēm) 		بافتین
(bíaftēn) 		بافتن
(bíaftan)
past افتاده باشم
(aftādá bā́šam) 		افتاده باشی
(aftādá bā́šī) 		افتاده باشه
(aftādá bā́ša) 		افتاده باشیم
(aftādá bā́šēm) 		افتاده باشین
(aftādá bā́šēn) 		افتاده باشن
(aftādá bā́šan)
imperative بافت
(bíaft) 		بافتین
(bíaftēn)
Conjugation of افتادن (oftâdán) (literary Iranian Persian)
infinitive افتادن
(oftâdán)
stem present افت
(oft)
past افتاد
(oftâd)
participle present افتنده
(oftandé)
past افتاده
(oftâdé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist افتم
(oftam) 		افتی
(ofti) 		افتد
(oftad) 		افتیم
(oftim) 		افتید
(oftid) 		افتند
(oftand)
present (imperfect) می‌افتم
(mí-oftam) 		می‌افتی
(mí-ofti) 		می‌افتد
(mí-oftad) 		می‌افتیم
(mí-oftim) 		می‌افتید
(mí-oftid) 		می‌افتند
(mí-oftand)
present progressive دارم می‌افتم
(dấram mí-oftam) 		داری می‌افتی
(dấri mí-ofti) 		دارد می‌افتد
(dấrad mí-oftad) 		داریم می‌افتیم
(dấrim mí-oftim) 		دارید می‌افتید
(dấrid mí-oftid) 		دارند می‌افتند
(dấrand mí-oftand)
present perfect افتاده‌ام
(oftâdé-am) 		افتاده‌ای
(oftâdé-i) 		افتاده است
(oftâdé ast) 		افتاده‌ایم
(oftâdé-im) 		افتاده‌اید
(oftâdé-id) 		افتاده‌اند
(oftâdé-and)
past افتادم
(oftâdam) 		افتادی
(oftâdi) 		افتاد
(oftâd) 		افتادیم
(oftâdim) 		افتادید
(oftâdid) 		افتادند
(oftâdand)
past (imperfect) می‌افتادم
(mí-oftâdam) 		می‌افتادی
(mí-oftâdi) 		می‌افتاد
(mí-oftâd) 		می‌افتادیم
(mí-oftâdim) 		می‌افتادید
(mí-oftâdid) 		می‌افتادند
(mí-oftâdand)
past progressive داشتم می‌افتادم
(dấštam mí-oftâdam) 		داشتی می‌افتادی
(dấšti mí-oftâdi) 		داشت می‌افتاد
(dâšt mí-oftâd) 		داشتیم می‌افتادیم
(dấštim mí-oftâdim) 		داشتید می‌افتادید
(dấštid mí-oftâdid) 		داشتند می‌افتادند
(dấštand mí-oftâdand)
pluperfect افتاده بودم
(oftâdé búdam) 		افتاده بودی
(oftâdé búdi) 		افتاده بود
(oftâdé bud) 		افتاده بودیم
(oftâdé búdim) 		افتاده بودید
(oftâdé búdid) 		افتاده بودند
(oftâdé búdand)
future خواهم افتاد
(xâhám oftâd) 		خواهی افتاد
(xâhí oftâd) 		خواهد افتاد
(xâhád oftâd) 		خواهیم افتاد
(xâhím oftâd) 		خواهید افتاد
(xâhíd oftâd) 		خواهند افتاد
(xâhánd oftâd)
subjunctive present بافتم
(béoftam) 		بافتی
(béofti) 		بافتد
(béoftad) 		بافتیم
(béoftim) 		بافتید
(béoftid) 		بافتند
(béoftand)
past افتاده باشم
(oftâdé bấšam) 		افتاده باشی
(oftâdé bấši) 		افتاده باشد
(oftâdé bấšad) 		افتاده باشیم
(oftâdé bấšim) 		افتاده باشید
(oftâdé bấšid) 		افتاده باشند
(oftâdé bấšand)
imperative بافت
(béoft) 		بافتید
(béoftid)
Conjugation of افتادن (oftâdán) (colloquial Tehrani)
infinitive افتادن
(oftâdán)
stem present افت
(oft)
past افتاد
(oftâd)
participle present افتنده
(oftandé)
past افتاده
(oftâdé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist افتم
(oftam) 		افتی
(ofti) 		افته
(ofte) 		افتیم
(oftim) 		افتین
(oftin) 		افتن
(oftan)
present (imperfect) می‌افتم
(mí-oftam) 		می‌افتی
(mí-ofti) 		می‌افته
(mí-ofte) 		می‌افتیم
(mí-oftim) 		می‌افتین
(mí-oftin) 		می‌افتن
(mí-oftan)
present progressive دارم می‌افتم
(dấram mí-oftam) 		داری می‌افتی
(dấri mí-ofti) 		داره می‌افته
(dấre mí-ofte) 		داریم می‌افتیم
(dấrim mí-oftim) 		دارین می‌افتین
(dấrin mí-oftin) 		دارن می‌افتن
(dấran mí-oftan)
present perfect افتاده‌ام
(oftâdám) 		افتاده‌ای
(oftâdí) 		افتاده
(oftâdé) 		افتاده‌ایم
(oftâdím) 		افتاده‌این
(oftâdín) 		افتاده‌ان
(oftâdán)
past افتادم
(oftâdam) 		افتادی
(oftâdi) 		افتاد
(oftâd) 		افتادیم
(oftâdim) 		افتادین
(oftâdin) 		افتادن
(oftâdan)
past (imperfect) می‌افتادم
(mí-oftâdam) 		می‌افتادی
(mí-oftâdi) 		می‌افتاد
(mí-oftâd) 		می‌افتادیم
(mí-oftâdim) 		می‌افتادین
(mí-oftâdin) 		می‌افتادن
(mí-oftâdan)
past progressive داشتم می‌افتادم
(dấštam mí-oftâdam) 		داشتی می‌افتادی
(dấšti mí-oftâdi) 		داشت می‌افتاد
(dấšt mí-oftâd) 		داشتیم می‌افتادیم
(dấštim mí-oftâdim) 		داشتین می‌افتادین
(dấštin mí-oftâdin) 		داشتن می‌افتادن
(dấštan mí-oftâdan)
pluperfect افتاده بودم
(oftâdé búdam) 		افتاده بودی
(oftâdé búdi) 		افتاده بود
(oftâdé bud) 		افتاده بودیم
(oftâdé búdim) 		افتاده بودین
(oftâdé búdin) 		افتاده بودن
(oftâdé búdan)
subjunctive present بافتم
(béoftam) 		بافتی
(béofti) 		بافته
(béofte) 		بافتیم
(béoftim) 		بافتین
(béoftin) 		بافتن
(béoftan)
past افتاده باشم
(oftâdé bấšam) 		افتاده باشی
(oftâdé bấši) 		افتاده باشه
(oftâdé bấše) 		افتاده باشیم
(oftâdé bấšim) 		افتاده باشین
(oftâdé bấšin) 		افتاده باشن
(oftâdé bấšan)
imperative بافت
(béoft) 		بافتین
(béoftin)

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Cheung, Johnny (2007) Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 301
  2. ^ Steingass, Francis Joseph (1892) “افتادن”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul
  3. ^ MacKenzie, D. N. (1971) “’wpt-”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press, page 61
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=افتادن&oldid=78292758"