انفرط
Jump to navigation
Jump to search
Arabic[edit]
Root |
---|
ف ر ط (f-r-ṭ) |
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
اِنْفَرَطَ • (infaraṭa) VII, non-past يَنْفَرِطُ (yanfariṭu)
- to be dissolved, to break down, to be disintegrated
Conjugation[edit]
Conjugation of
اِنْفَرَطَ
(form-VII sound)verbal noun الْمَصْدَر |
infirāṭ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
munfariṭ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | infaraṭtu |
infaraṭta |
اِنْفَرَطَ infaraṭa |
infaraṭtumā |
infaraṭā |
infaraṭnā |
infaraṭtum |
infaraṭū | |||
f | infaraṭti |
infaraṭat |
infaraṭatā |
infaraṭtunna |
infaraṭna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔanfariṭu |
tanfariṭu |
yanfariṭu |
tanfariṭāni |
yanfariṭāni |
nanfariṭu |
tanfariṭūna |
yanfariṭūna | |||
f | tanfariṭīna |
tanfariṭu |
tanfariṭāni |
tanfariṭna |
yanfariṭna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔanfariṭa |
tanfariṭa |
yanfariṭa |
tanfariṭā |
yanfariṭā |
nanfariṭa |
tanfariṭū |
yanfariṭū | |||
f | tanfariṭī |
tanfariṭa |
tanfariṭā |
tanfariṭna |
yanfariṭna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔanfariṭ |
tanfariṭ |
yanfariṭ |
tanfariṭā |
yanfariṭā |
nanfariṭ |
tanfariṭū |
yanfariṭū | |||
f | tanfariṭī |
tanfariṭ |
tanfariṭā |
tanfariṭna |
yanfariṭna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِنْفَرِطْ infariṭ |
infariṭā |
infariṭū |
||||||||
f | infariṭī |
infariṭna |